Κάλαντα / Θρησκευτικά Τραγούδια (Greek)
Singer: Μυροφόρα / Αίγειρος, Τούλα / Αίγειρος, Γιώργος / Αίγειρος, Μυροφόρα / Αίγειρος
Κάλαντα / Θρησκευτικά Τραγούδια (Greek) | Noel türküsü / Dini Bayram Türküleri (Turkish) | Pesne Hristijanski (Pomak) |
ΛΑΖΑΡΟΣ
Ήρθε Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια Ήρθ’ η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια Γράψε Θόδωρε, γράψε Δημήτρη Γράψε λεμονιά και κυπαρίσσι Σήκω κυρά μ’ να με δώσ’ς τ’αυγό Να πάω σ’ άλλη πόρτα Κι η άλλη πόρτα καρτερεί με τον παρά στο χέρι με τον παρά στο χέρι |
LAZAROS “Lazaros” geldi, “Vagia” geldi Balık yedikleri Pazar geldi “Todore” yaz, “Dimitri” yaz Limon ağacı ve selvi yaz Hanımım kalk Bana yumurta ver Diğer kapıya gidelim Diğer kapı da bekliyor Elinde parayla Elinde parayla |
´Lazar ´Dojde ´Lazaren, ´dojde i ´Vaja, ´Dojde ne´del’a ´deno ja´dat ´riba, ´Pisavaj, ´Todore, ´pisavaj, Di´mitre, ´Pisavaj li´monene i sel’´vija, ´Stani, ´bul’ko, da m’ da´de∫ jaj´ce, Da ´idam i na ´drugi vra´ta, I na ´drugana vra´ta ´t∫akat da ´idam, Sɯs pa´ra fof ´rɯki, Sɯs pa´ra fof ´rɯki.
|
ΜΟΙΡΟΛΟΓΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα Σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπιούνται, Η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της Τας προσευχάς της έφτιαχνε για το μονογενή της Φωνή εξήλθ’ εξ ουρανού κι απ’ αρχαγγέλου στόμα Σώνουν κυρά μ’ οι προσευχές, σώνουν και οι μετάνοιες Το γιό σου τον επιάσανε και στα χαλκιά τον πάνε Και στου Πελάτου τας αυλάς εκεί τον τυραννάνε Η Παναγιά σαν τ’ άκουσε, πέφτει, λιγοθυμάει, Νερό σταμνί της ρίξανε, τρία κανάτια μόσχο Και τρία με ροδόσταμο για να της έρθ’ ο νους της Μα σαν της ήρθ’ ο λογισμός και σαν της ήρθ’ ο νους της Η Μάρθα κι η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα και του Ιακώβου η αδελφή κι οι τέσσερις αντάμα παίρνουν το δρόμο το δρομί , δρομί το μονοπάτι το μονοπάτι τ’ς έβγαλε στου μάστορα την πόρτα καλήν σου μέρα μάστορα καλώς τα πολεμάτε τι είναι αυτά που πολεμάς τι είναι αυτά που κάνεις Εβραίοι με παρήγγειλαν τρία καρφιά να κάνω Μα γω για το χατίρι τους βαρώ και κάνω πέντε Συ Φαραέ που τα ’κανες πρέπει να τα διδάξεις Βαλτε τα δυο στα χέρια του μ’ αυτά που ευλογούσε Και τα αλλα δυο στα πόδια του που θάλασσες περνούσε Το πέμπτο το φαρμακερό βάλτε το στην καρδιά του να τρέξει αίμα και νερό να λιγωθεί η ψυχή του Σαν τ’ άκουσε η Παναγιά βαρύ κατάρα δίνει Ανάθεμα σε Τσέγκενε και συ και τα παιδιά σου Χώρα από χώρα να γυρνάς ψωμί να μη χορτάσεις Κι ένα παλιό πουκάμισο στη ράχη σου να βάλεις και στάχτη απ’ το τζάκι σου ποτές να μην πετάξεις Παίρνουν το δρόμο το δρομί δρομί το μονοπάτι Το μονοπάτι τς έβγαλε μες στου ληστού την πόρτα Βρίσκουν τις πόρτες σφαλιστές και τα κλειδιά παρμένα Κάνει τα χέρια της κλειδιά, τα πόδια τς αντικλείδια Και πόρτες απ’ το φόβο τους ανοίξαν μοναχές τις Βλέπει τον κόσμο πλήθαινε κανέναν δε γνωρίζει Τηράει δεξιά τηράει ζερβά βλέπει τον Άγιο Γιάννη Βρε Άι Γιάννη μ’ Πρόδρομε και Βαπτιστή του γιού μου Μην είδες το παιδάκι μου, μην είδες το παιδί μου Τον έκανες τον μεγάλωσες και δεν τονε γνωρίζεις Ποιος έχει στόμα να σου πει μιλιά να σε λαλήσει Κι όποιος αργυροδάχτυλο για να σου τονε δείξει Τον βλέπεις κείνο τον γυμνό τον παραπονεμένο Οπού φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο Αυτός είναι ο γιόκας σου κι εμέ διδάσκαλός μου Η Παναγιά πλησίασε, γλυκά τονε μιλάει Δε μου μιλάς παιδάκι μου δε μου μιλάς παιδί μου; Τι να σου πω μανούλα μου που διάφορο δεν έχεις; Φέρε γκρεμό να γκρεμιστώ φωτιά να πάω να πέσω Φέρε κι αργυροψάλιδο γι τα μαλλιά μ’ να κόψεις Μάνα μ’ αν θα σφαγείς ισύ, σφάζουντ’ οι μάνες όλες Μάνα μ’ αν γκριμιστείς ισύ, γκριμιούντ’ οι μάνες όλες βάλε κρασί μες στο κανί κι αφράτο παξιμάδι κάνε τη μακαρία μου για να την κάνουν κι άλλοι να κάνουν μάνες για παιδιά και τα παιδιά για μάνες να κάνουν νιοι, να κάνουν νιες για τους καλούς τους άντρες πότε παιδί μ’ να καρτερώ πότε να περιμένω μάνα μ’ το Μέγα Σάββατο κοντά στο μεσονύχτι όταν σημαίνουν εκκλησιές και ψάλλουν οι παπάδες τότες και συ μανούλα μου να 'χεις χαρές μεγάλες όποιος το λέει σώζεται κι όποιος τ' ακούει αγιάζει κι όποιος το καλαφογκραστεί παράδεισο θα λάβει παράδεισος και λειτουργιά μέσα στο άγιο βήμα |
Meryem Ana’nın Ağıtı Bugün gökyüzü siyah, bugün kara gün Bugün herkesin canı sıkılıyor, dağlar da üzülüyor, Meryem Ana Hanımefendi yalnız otururdu Duasını tek evladı için ediyordu Ses gökyüzünden geldi ve baş meleğin ağzından Hanımım, dualar da, diz çökmeler de kurtarıyorlar Oğlunu tutmuşlar ve onu bakırcıya götürüyorlar Pilatus’un avlularında, ona orada eziyet ediyorlar Meryem ana bunu duyduğu gibi, düşüyor, bayılıyor Ona testiyle su attılar, üç testi misk Ve hafızasının geri gelmesi için üç testi gülsuyu Aklı ve hafızası yerine geldiği zaman Marta, Magdalini va Lazaros’un annesi Ve Yakovos’un kız kardeşi, dördü de beraber Yola, patikaya doğru yol alıyorlar Patika onları ustanın kapısına çıkardı İyi günler usta, onlarla iyi savaşıyorsunuz Bu savaştıkların nedir, bu yaptıkların ne? Yahudiler bana yapmam için üç çivi siparişi verdiler Ben de onların hatırı için vuruyorum ve beş tane yapıyorum Sen, bunları yapan firavun, bunları öğretmelisin İkisini (çiviyi) kutsayan bu ellerine koyun Diğer ikisini de denizleri geçtiği ayaklarına Beşinciyi, zehirli olanı kalbine koyun Kan ve su aksın ruhu daralsın Meryem ana bunu duyduğu gibi, ağır beddua ediyor Kahrol Çingene, hem sen hem çocukların Ülke, ülke dolaş ekmekle doyma Ve eski bir gömlek sırtına koy Ve hiçbir zaman ocağından kül atma Yola, patikaya doğru yol alıyorlar Patika onları hırsızın (haydudun) kapısına çıkardı Kapıları kapalı ve anahtarları alınmış buluyorlar Ellerini anahtar, ayaklarını yedek anahtar yapıyor Ve kapılar korkusundan kendiliğinden açılmış Halkı görüyor, artıyordu, hiç kimseyi tanımıyor Sağa bakıyor, sola bakıyor, Yahya Peygember’i görüyor “Bre Yahya Peygamber, Müjdeci ve oğlumu vaftiz eden Küçük çocuğumu gördün mü, çocuğumu gördün mü?” “Onu doğurdun, onu büyüttün ama onu tanımıyor musun? Kimin ağzı var? Sana laf söylesin, sana konuşsun Kimde de gümüş parmak var ki sana göstersin? O çıplak dertliyi görüyor musun Kana batırılmış gömlek giyeni O senin evladın ve benim mürşidim Meryem ana yaklaştı, ona tatlı konuşuyor “Yavrucuğum bana konuşmuyor musun, yavrum bana konuşmuyor musun?” “Anneciğim sana ne diyeyim, senin elinden gelen bir şey yok ki. Uçurum getir atlayayım, kendimi ateşe atayım, düşeyim Saçlarımı kesmek için gümüş makas da getir Anam sen kendini öldürürsen, bütün analar da kendini öldürür Anam sen uçurumdan atlarsan, bütün analar atlar Sürahiye şarap ve yumuşak peksimet koy Cenaze yemeğimi yap ki diğerleri de yapsın Analar evlatları için, evlatlar da anaları için yapsın Gençler yapsın, genç kadınlar iyi kocaları için yapsınlar Yavrum ne zaman bekleyeyim, ne zaman bekleyeyim Anam “Büyük Cumartesi” gece yarısına yakın Çanlar çalınca ve papazlar teganni edince Anacığım o zaman senin de büyük mutlulukların olsun Söyleyen kurtuluyor, dinleyen aziz oluyor İyi duyan da cennete girecek Cennet ve liturya (ayin) “aziz kürsü”nün içinde. |
D'u´vә Pana´gieva |
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
(Α)π’ αρχοντικό σαν βγήκαμε, σ’ αρχοντικό θα πάμε Θα πάμε στον αφέντη μας τον πολυχρονεμένο Θ’ ανοίξ’ κερά μ’ τις πόρτες σου να ρθουν τα παλικάρια Κι αράδιασε προσκέφαλα να κατσ’νε αράδα αράδα Ποψέ Χριστός γεννήθηκε κι ο κόσμος δεν το νιώθει Γεννήθηκε βαφτίστηκε στους ουρανούς επάνω Κι απόψε θε να κατεβεί στων εκκλησιών τις πόρτες Να στρώσ’ το στρώμα τ’ ισικο να κάτσ’ να δικιοκρίνει Να δικιοκρίνει αμαρτωλούς κι όλους τους κολασμένους Οποιος τ’ ακούει χαίρεται κι όποιος το λέει αγιάζει Κι όποιος το καλοφικραστεί παράδεισο κερδίζει Παράδεισο και λίβανο για τ’ άγια μοναστήρια Τα μοναστήρια έψελναν κι οι εκκλησιές διαβάζαν Διαβάζοντας και ψέλνοντας Χριστός δεντρός ξιγέρνει Χριστός δεντρός είν’ ο Χριστός, τα κλούνια τα δυό ευαγγέλια Και τ’ αργυροφυλλούδια του ήταν οι προφητάδες Προφήτευαν και έλεγαν για του Χριστού τα πάθη Τραγούδησάμε το Χριστό να πούμε τον αφέντη Αφέντης καβαλίκεψε τριών χρονών πουλάρι Το μάθνησκε να περπατεί το μάθνησκε να παίζει Το μάθνησκε να ρίχνεται χαντάκια αίμα (γ)ιμάτα Κι όπου πατήσ’ ο μαύρος του λιβάδια και πηγάδια Πηγάδια συρτοπήγαδα νερά κανακεμένα Κι όσες σκλάβες κι αν τ’ άκουσαν όλες παν και γεμίζουν Μονάχα μια μικρόσκλαβα δεν παίρνει δεν γεμίζει και συ μικρή μικρόσκλαβα δεν παίρνεις δεν γεμίζεις εγώ δεν ήρθα για νερό ούτε για να γεμίσω μον’ ήρθα στον αφέντη μας να δω και τη κυρά μας να ζεις και να ’σαι αφέντη μας πάντα τραγούδια να ’σαι πάντα τραγούδια και χαρές και τώρα και του χρόνου |
Noel türküsü Konaktan çıktığımız gibi, konağa gideceğiz Ömrü uzun olan efendimize gideceğiz Hanımım kapılarını açacaksın, delikanlılar gelsinler Ve yastıkları diz, sıra sıra otursunlar Bu akşam İsa doğdu ve halk onu hissetmiyor Doğdu, yukarıda, gökyüzünde vaftiz edildi Ve bu akşam kiliselerin kapılarına inmek istiyor Düz döşeği düzeltsin ve otursun adaletli yargılasın Günahkârları ve bütün cehennemlikleri adaletli yargılasın Duyan seviniyor ve söyleyen aziz oluyor İyi duyan cenneti kazanıyor Cennet ve buhur aziz manastırlar için Manastırlar ilahi okuyorlardı ve kiliseler okuyorlardı İlahi okundukça ağaç olan İsa eğiliyor İsa ağaç, dalları iki İncil Gümüş yaprakları da peygamberlerdi Kehanette bulunuyorlardı ve [insanlara] İsa’nın işkencelerini anlatıyorlardı İsa hakkında şarkı söyledik, efendiye söyleyelim Efendi üç yaşındaki taya bindi Ona yürümeyi öğretti, oynamayı öğretti Ona kanla dolu hendeklere atılmayı öğretti Nereye bastıysa da siyah atı çayırlar ve kuyular Kuyular kuyu dolapları, şımarık sular Bunu duyan köle kadınlar, hepsi doldurmaya gidiyor Sadece küçük bir köle kız su almıyor, doldurmuyor “Ve sen, küçük köle, almıyorsun, doldurmuyorsun” “Ben su için gelmedim, ne de doldurmak için Sadece efendimizi ve hanımımızı görmek için geldim” Yaşa ve her zaman efendimiz ol, her zaman mutlu ol Her zaman şarkı ve mutluluk, hem şimdi hem gelecek yıl. |
´Pesne za ´Novana go´dina Ot ΄bejska ΄kɯ∫ta iz΄l’azahme i na ΄bejska ∫ɯ ΄idem, ∫ɯ ΄idem i na ΄bejen, ΄mlogo go΄dini da ʒ’u΄vej, ΄Otvari, saj΄bijko, ΄kɯ∫tata, Da ΄dojdeme ΄kope΄lise. I ΄rasprostrej vɯzg΄lanice, da sen΄nɯt nare΄deni. Ej΄zi ΄vet∫er se Hris΄tos ro΄dil i in´sanɯt se ne raz´birat. Ro΄dil se jæ, klal’ mu sa ΄j’ume na ne΄bono ot΄gore, Ej΄zi ΄vet∫er ∫ɯ ΄sleze fof ekli΄sijena, Da pro΄strete d’u΄∫ek, da ΄senne na min΄derɯn da pri΄kazava na΄pravo, kɯ΄tro ΄ima g’u΄n’ah i ΄drugi ΄deno sa dʒehen΄nemski, ΄Deto go ΄t∫uje, ΄drago mu je, ΄deto go ΄vika, ev΄lije ΄stanava. İ kɯ΄troto go pri΄slu∫eva, dʒen΄neten’ ∫ɯ ΄najde. Na dʒen΄neten’ da ΄pɯrska hu΄mur, i po monas΄tiren. monas΄tirene pe΄jɯt i ekli΄sijena pe΄je, Pe΄jɯt Hris΄tos jæ ΄stanal ΄dɯrvo sɯs dva fili΄z’a i sɯs dva ko΄rania. İma g’u΄m’u∫eni ΄lista ΄deto sa ev΄lijete. ΄Kazaval’ sa, ΄vikali sa za Hri΄sta kɯ΄na jæ pre΄karal ΄Peli sme za Hri΄sta, da re΄t∫eme ΄bejet’umu Vɯs΄sennal jæ kon’ na tri go΄dini, nau΄t∫il go jæ da vɯr΄vi, nau΄t∫il go jæ da ig΄raje, nau΄t∫il go jæ da ΄ripka pres ΄ropi pres kɯ΄deno ΄stipa ΄t∫ernet’ pres li΄vadana i pres ku΄jujena i pot sɯ΄rɯ ΄deno sa ku΄juje sɯs ΄voda nare΄deno, I ΄kolkono er΄gatki go sa ΄t∫uli, vrit hod’at ta pɯl’n’at. ΄Samo en΄nɯ ΄mɯt∫ka er΄gatka jæ ne ΄zela i ne jæ ΄pɯl’nila. Am’ ti, ΄mɯt∫ko, ot’ ne ΄zima∫, ot’ ne ΄pɯl’ni∫. Ja sɯm ne do∫΄lɯla za ΄voda ΄nito da ΄zema, ΄nito da ΄pɯl’n’a, Ja ΄dojdah na ΄bees, da ΄videm i ʒe΄nɯna mu. Da ʒ’u΄vej∫, ΄beje, i fse da pe΄je∫, I fse da ti jæ ΄drago i da si ʒ’uv i zdrav i za dogo΄dina! |
‘ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ’
|
Kırlangıç türküsü Bize Mart geldi, hoş geldi Çiçekler açıyor, memleket kokuyor Kırlangıçlar Arabistan'dan geliyor Bize ilkbaharı, bütün yazı getiriyorlar Çiçeklerle ve iyilikle Ve biz bunun için geldik, iyi günler demek için Hem İsa'ya hem Meryem Ana'ya rica etmek için Sürekli tüm sağlığınız için size yardım etsin Bu geldiğimiz evde Taş çatlamasın Ve evin hanımı Çok yıl yaşasın |
´L’astavit∫ka ´Marta ´dojde, do´bre ´dojde, ´Kitkine se sa ras´cv’atli, ze´m’æna ´bije, ´L’astavit∫kine do´hadat ot a´rapene, Do´nisat mi ´l’atna ku´kuja, ´c’alo ´l’ato, Sɯs cvæ´t’eno, sɯs ´kitkine i sɯs ´hubavo. I nie sme za ej´nava do´∫lili Se´l’am da vi da´deme İ da se po´mol’me na Al´laha i na pejham´berene, Da vi po´maga na vrit ʒ’u´vɯtɯt. Naj´sɯva ´kɯ∫ta ´deso ´dojdahme, ´Kamen’ da se ne ´vra∫ta I ´kɯ∫tinne saj´bija ´mlogo da´no poʒ’u´veje. |